ölmeden önce zar zor mırıldandı,
"yaşamanın anahtarı nedir biliyor musun?"
şaşırdım, meraklandım, sordum ona,
"nedir?"
cevap gelmedi.
bağırdım, zorladım.
"söylesene be kadın, nedir!"
doğruldu, kısık bir sesle,
"merak" dedi.
bir ömür boyu düşündüm, küfrettim söylememesine defalarca, cevabını, bulamadım.
bulurum ümidiyle yaşadım.
şimdi fark ediyorum, "merak"tanmış bu kadar yaşamama sebep olan, yoksa çoktan sıkarmışım kafama.
haklıymış meğer kadın.
